Het thema van Internationale Vrouwendag 2023 is ‘onbeperkt leefbaar’. Van pandemie tot de opwarming van de aarde, van stiktof- tot migratieproblematiek, van personeelstekorten tot gebrek aan woningen: er gebeurt veel. Hoe kunnen vrouwen ervoor zorgen dat hun wijk, dorp of stad weer leefbaar wordt? Een mooi onderwerp waar Hemubo en Hillen & Roosen zich al heel lang sterk voor maken. Enerzijds door het realiseren van nieuwe woningen, ook voor woningzoekenden met een kleine portemonnee, en door het renoveren en verduurzamen van bestaande woningen. Niet zelden wordt daarbij ook gekeken hoe we de gehele buurt kunnen verbeteren. We werken daarin samen met gemeenten, woningcorporaties en diverse stichtingen die ook deze doelen nastreven.
Vandaag is het Internationale Vrouwendag en willen we twee dames aan het woord laten die tussen de mannen werken. Letterlijk. Jessica werkt als uitvoerder tussen haar mannelijke teamleden en Ingrid werkt als administratief medewerker tussen de mannen van de afdeling Materieelbeheer.
Jessica (24) is enige vrouwelijke uitvoerder die
Hillen & Roosen rijk is. Ze wist al vroeg dat ze de bouw in wilde en ging dan ook aan de Hogeschool van Amsterdam HBO Bouwkunde richting projectmanagement studeren. Hierna ging ze bij Hillen & Roosen aan de slag als junior uitvoerder, waar ze inmiddels tot uitvoerder is opgeklommen.
Jessica: “Mijn ouders hebben een klein aannemersbedrijf, dus ik ging als kind al mee. Mocht ik de steiger op en op het dak een schoorsteen slopen. Of een hele wand behang afstomen. De rotklusjes dus. Maar ik vond het leuk en zo kwam ik bij mijn studiekeuze terecht. Ik werk als uitvoerder zowel binnen als buiten, dus met de handjes en achter de computer. Die afwisseling heb ik nodig. Ik werk altijd met mensen, dat is het leukste. Nieuwe disciplines opstarten, samen kijken hoe we een werk (of een deel ervan) gaan uitvoeren, de grote lijnen uitzetten. Plannen en vooruit denken, dat is mijn grootste uitdaging. Het verschil tussen mannen en vrouwen op mijn vakgebied is wellicht dat wij vrouwen meer vooruitdenken, maar ook meer risico’s zien. Daar zitten voor- en nadelen aan. Ik denk dat vrouwen zichzelf ook meer moeten bewijzen. Maar wanneer je iemand helpt op de bouw of even meewerkt, heb je je al gauw bewezen en ontstaat er respect. Hoewel, ik maak het nog steeds mee als iemand op de bouwplaats de uitvoerder zoekt en naar mij door wordt gestuurd. Dan komen ze bij mijn kantoor binnen, zien ze mij zitten en zeggen: ‘Oh, ik ben verkeerd’, om 5 minuten later toch weer terug te komen. Maar dat is toch logisch als bijna alle uitvoerders mannen zijn? Dat zegt verder niks over mij als vrouw. Ik werk zelf wel liever tussen de mannen dan vrouwen. Mannen zijn recht voor zijn raap en als er gedoe of ruzie is, is dat na 5 minuten ook weer klaar.”
Ingrid (50) werkt tussen de 12 tot 15 mannen die de afdeling Materieelbeheer bestieren. Ze vindt het leuker om met mannen te werken. Ingrid: “Ik heb lang met vrouwen gewerkt en als ik de keuze heb, werk ik liever met mannen. Vrouwen zijn onderling best onaardig. Afgunst, jaloezie, ik weet het niet, er is meer gedoe. Bij mannen is het simpel, rechtdoorzee. Ook wel plat in hun humor, maar ik kan het wel hebben. Het is eigenlijk een non-issue. Het is hoe je er zelf mee omgaat. Kijk, worden er botte, platte grappen gemaakt over vrouwen, zeg ik er iets van. Maar ook in de vorm van een grap. Maar ik trek me er niets van aan en ik neem het al helemaal niet persoonlijk. Mocht dat wel het geval zijn, loop ik een blokje om. Ik vind vrouwen wel communicatief sterker, en dat merk je dus hier. De communicatie is wat oppervlakkiger. Maar daar kan ik de mannen gewoon op aanspreken. Wat ik leuk vind is dat ik nog wel een verbaasde blik krijg als ik de materialen juist bij naam noem. Dan heb ik het over UTP profiel balken en dan kijkt iemand mij zo aan: hoe weet zij dat nou? Nou, ik werk hier en ken al het materieel. Voor mij volkomen logisch. En de heren willen graag helpen als ik iets moet tillen, maar dat zie ik als charmant. Een onderdeel van mijn werk is zorgen dat al het materieel weer terugkomt als een project is afgerond. Is er sprake van diefstal, dan heb ik een luisterend oor – misschien meer dan een man dat zou hebben? Is er iets ‘kwijt’, dan durf ik hard te zijn. Dat heb ik moeten leren. Maar is dat iets typisch voor vrouwen, geen idee?
Kleding is wel anders. Ik kreeg net als de heren een broek en een trui van Hemubo, maar dat stond mij totaal niet. Ik heb toen wel een vrouwenbroek, mooi stretch, en een getailleerd jasje gevraagd en gekregen. Ik heb begrepen dat we nu bezig zijn met een vrouwenlijn in de kleding. Mooie zwarte broeken en jasjes en een witte blouse. Soms moet je er bij de mannen om vragen, weten zij veel, maar dan krijgen we het ook.”
Jessica valt haar bij: “Klopt, ik had een uitvoerders-mannenjas en die mouwen kwamen tot ver over mijn handen. Ik heb ook een vrouwenversie gevraagd en gekregen. Ik vind het goed dat er nu een vrouwen- én mannenkledinglijn komt.”
